Classificatie en functies van glasvezel koppelingen

optische vezelkoppeling (koppeling), ook bekend als splitter (splitter), connector, adapter, flens, is een component die wordt gebruikt om optische signalen van/combine te splitsen of optische vezelverbindingen uit te breiden. Het behoort tot het gebied van optische passieve componenten, zal worden toegepast in telecommunicatienetwerken, kabel -tv -netwerken, gebruikerslussystemen en regionalenetwerken. Vezel optische koppelingen kunnen worden verdeeld in: standaardkoppelingen (golfgeleidertype, dubbele takken, eenheid 1×2 , die het optische signaal in twee bevoegdheden scheidt) directe koppelingen (connectie van 2 vezels van dezelfde of verschillende soorten vezelinterfaces, om de optische vezelverbinding te verlengen) Star-tree -koppels en golflengtemultiplexers (WDM, als de golflengten zijn gesplitst Bij hoge dichtheid, dat wil zeggen, de golflengteverschil is smal, het is DWDM). De productiemethoden omvatten sinter (zekering) en micro/optisch type. Er zijn drie typen: (micro -optiek) en optische golfgeleider (golfgids), en de sintermethode is verantwoordelijk voor de meerderheid (ongeveer 90%). De sintermethode is om te smelten. is als volgt geclassificeerd: SC optische vezelkoppeling wordt gebruikt in SC optische vezelinterface. Het lijkt erg op de RJ-45 -interface, maar SC -interface is platter. Het voor de hand liggende verschil is het contactstuk binnenin. Als het de 8 dunne koperen contacten zijn, zijn de RJ

to-o -Noter Modular Jack (RJ) Latch -mechanisme. (Vaak gebruikt in routers) FC Fiber Optic Coupler wordt gebruikt in FC Fiber Optic Interface. De externe versterkingsmethode is een metalen huls en de bevestigingsmethode is een schroefgesp. Algemeen gebruikt aan de ODF -zijde (het meest gebruikt op patchpanelen) ST -vezeloptische koppelingen worden gebruikt in ST -vezelinterfaces en worden vaak gebruikt in vezelpatchpanelen. De schaal is rond en de bevestigingsmethode is een schroefgesp. Optische vezelkoppeling is een apparaat voor